tkd-greek-flagΗ ιδέα για τη δημιουργία ελληνικής σημαίας βρέθηκε στο προσκήνιο αμέσως μετά την επομένη της αλώσεως, για δύο κυρίως την αφύπνιση της “εθνικής συνείδησης των Ελλήνων (η Βυζαντινή Αυτοκρατορία τόνιζε κυρίως τη θρησκευτική τους συνείδηση, μιας και στην Αυτοκρατορία μετείχαν πολλοί λαοί) και τηναντίσταση προς τον Οθωμανό κατακτητή, ο οποίος ήταν Μουσουλμάνος. Έτσι, σε τοπικό επίπεδο, σχεδιάστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν πολλά και διάφορα φλάμπουρα και μπαϊράκια (για τους αρματολούς και κλέφτες) και παντιέρες (για τους ναυτικούς), τα οποία αν και χρωματικά διέφεραν μεταξύ τους είχαν ένα κοινό: το Σταυρό, ο οποίος συμβόλιζε την πίστη στο Χριστιανισμό.

Η πρώτη ελληνική σημαία με τη σημερινή της μορφή (γαλάζιο φόντο και λευκός σταυρός) σχεδιάστηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε το 1807 στη Μονή Ευαγγελιστρίας στη Σκίαθο. Σ’ αυτή ο Νήφων όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τον Σκιαθίτη διδάσκαλο του Γένους Επιφάνιο – Στέφανο Δημητριάδη και πολλούς άλλους, μετά από μεγάλη σύσκεψη που έκαναν στο Μοναστήρι για να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης τους. Παραλλαγή της αποτελεί η σημαία του Παπαφλέσσα, φτιαγμένη από το ράσο και τις λόξες της φουστανέλας ενός συμπολεμιστή του. Μετά την απελευθέρωση έγινε η πρώτη επίσημη σημαία της Ξηράς του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους και μέχρι το 1978 επίσημη σημαία της Ελλάδας.

Η πρώτη ελληνική σημαία, ως επίσημη σημαία (σταυρός στην πάνω εσωτερική γωνιά και 9 γαλανόλευκες λωρίδες) αναρτήθηκε το 1823 στην Κόρινθο, μόλις αυτή απελευθερώθηκε μετά από 364 χρόνια σκλαβιάς και έγινε η πρώτη πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους. Επίσημα, η ελληνική σημαία θεσπίστηκε στην Α’ Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου (Ιανουάριος 1822), ανταποκρινόμενη στην ανάγκη υπαγωγής όλων των επαναστατικών σωμάτων σε μια ενιαία αρχή. Χρώματα της το λευκό και το γαλάζιο, με το σταυρό. Ενδιαφέρον είναι το ότι μέχρι και το 1828, υπήρχε ξεχωριστή σημαία για τα εμπορικά και τα πολεμικά πλοία. Αυτή έγινε η σημαία Θάλασσας του Ελληνικού Κράτους, που με το Νόμο 8541 της 21ης Δεκεμβρίου 1978 αποτελεί την επίσημη κρατική σημαία.

Συμβολισμός
Ο Σταυρός συμβολίζει τη χριστιανική πίστη: κατά τη διάρκεια των σκοτεινών χρόνων της Οθωμανικής κατοχής, η Ορθόδοξη Εκκλησία βοήθησε τους σκλαβωμένους Έλληνες να διατηρήσουν τα πολιτιστικά τους χαρακτηριστικά (ελληνική γλώσσα, βυζαντινή θρησκεία, εθνική ταυτότητα), με το θεσμό των κρυφών σχολειών. Το λευκό χρώμα συμβολίζει την αγνότητα του ελληνικού λαού, τα χιονισμένα βουνά, τις αφρισμένες θάλασσες και τις φουστανέλες των στεριανών αγωνιστών. Το γαλάζιο χρώμα τη σοβαρότητα και δύναμη των αγώνων του Έθνους, τον ελληνικό ουρανό, τις γαλάζιες θάλασσες και τις γαλάζιες βράκες των θαλασσινών. Αξιόλογη είναι η συσχέτιση της ελληνικής με την ισλανδική σημαία.

Ο αριθμός των γραμμών είναι βασισμένος στον αριθμό των συλλαβών της φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος», σύνθημα κατά την Ελληνική Επανάσταση. Άλλοι υποστηρίζουν πως ο αριθμός των γραμμών στη σημαία είναι ο αριθμός των γραμμάτων της λέξης «Ελευθερία», λέξη η οποία ενέπνεε τις ψυχές των υπόδουλων Ελλήνων προς τον αγώνα για την Ελευθερία μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Έτσι, ονομάστηκε κυανόλευκη ή γαλανόλευκη. Το σχέδιο με τις εναλλασσόμενες γαλάζιες και λευκές γραμμές είχε διαλεχτή λόγω της ομοιότητας με την κυματώδη θάλασσα του Αιγαίου που περιβάλλει τις ακτές της Ελλάδας.

Στις 27 του Οκτώβρη, παραμονή της επετείου του ΟΧΙ, γιορτάζεται και τιμάται η Ελληνική σημαία. Σε όλους τους αγώνες του Έθνους, οι Έλληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους το ιερό αυτό σύμβολο. Στην Κύπρο για πρώτη φορά υψώθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1902 από το Μητροπολίτη Κιτίου Κύριλλο Β’, στην ιερά Μονή Τροοδίτισσας, με πρωτοβουλία του Ηγούμενου της Επιφάνιου και στην παρουσία πολλών έγκριτων πολιτών της Λεμεσού.

Ύμνος εις την Eλευθερία
Ο Ύμνος εις την Ελευθερία γράφτηκε το 1823 από τον Διονύσιο Σολωμό. Το αξιοπερίεργο σ’ αυτό το ποίημα είναι ότι γράφτηκε πρώτα στα ιταλικά και μετά μεταφράστηκε στα ελληνικά. Επίσης μεταφράστηκε και στα αγγλικά – γαλλικά, ταξίδεψε στην Ευρώπη, έκανε γνωστό το Σολωμό στο εξωτερικό και ενίσχυσε το πνεύμα του Φιλελληνισμού. Μελοποιήθηκε από το Νικόλαο Μάντζαρο (φωτογραφία) και από το 1865, με βασιλικό διάταγμα, οι δύο πρώτες στροφές καθιερώθηκαν να είναι ο Εθνικός Ύμνος των Ελλήνων.

Ο Σολωμός έγραψε αυτό το εξαίσιο ποίημα, αν και μόλις 25 ετών, εμπνευσμένος από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Στο ποίημα του υμνεί την Ελευθερία την οποία παρομοιάζει με γυναίκα και την ταυτίζει με την Ελλάδα. Είναι βγαλμένη μέσα από τα κόκαλα των Ελλήνων – κάτι που επαναλαμβάνεται συχνά μέσα στις 158 στροφές του ποιήματος.

Ο ποιητής κάνει αναφορά στην κατάσταση της Ελλάδας την περίοδο της Τουρκοκρατίας (δυστυχία, εμφύλιοι πόλεμοι, φοβέρα, σκλαβιά, άθλιες συνθήκες ζωής). Αναφέρει – ότι το Ελληνικό Κράτος ζητά βοήθεια από τις ξένες δυνάμεις, η οποία δεν έρχεται ποτέ. Η κατάσταση ήταν ολέθρια όμως το 1821 τα παιδιά της Ελλάδας χύθηκαν με ορμή στον αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας. Λέει ότι οι ξένες δυνάμεις χαίρονται με την πορεία που έχουν πάρει τα πράγματα (επανάσταση). Είναι έτοιμες να την εκμεταλλευθούν, ενώ οι Τούρκοι σπέρνουν παντού φρίκη και θάνατο σαν τα θεριά. Όμως η Ελλάδα μένει ακλόνητη, υπομένει τα πάντα και από αυτή την κατάσταση αντλεί θάρρος και ανδρεία. Αποφασίζει να ξεσηκωθεί αψηφώντας την αριθμητική υπεροχή και τη δύναμη των Τούρκων, μόνη της, βασιζόμενη στα παιδιά της που είναι ισάξια με τους παλιούς Σπαρτιάτες.

Η Επανάσταση ξεκινά από την Πελοπόννησο και στέφεται με επιτυχία, αλλά το τίμημα είναι βαρύ (θάνατοι, δυστυχία). Ο ποιητής κάνει εκτεταμένη αναφορά και περιγράφει ζωντανά την πολιορκία και τη μάχη του δυνατότερου οχυρού των Τούρκων στην Πελοπόννησο, του κάστρου της Τριπολιτσάς. Επίσης αναφέρεται και στην αυτοθυσία μερικών γυναικών που προτίμησαν το θάνατο από την ατίμωση. Ακόμη ο ποιητής μνημονεύει και τη σημαντική μάχη των Δερβενακίων όπου δίνεται το τελειωτικό χτύπημα στους Τούρκους.

Μεγάλη αναφορά γίνεται επίσης σε ένα άλλο σημαντικό γεγονός της ελληνικής Επανάστασης, την πολιορκία του Μεσολογγίου, οχυρού των Ελλήνων στη Στερεά, από Τούρκους και Αιγυπτίους συμμάχους και στην ηρωική έξοδο των “Ελεύθερων Πολιορκημένων”. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας οι Έλληνες πολέμησαν ηρωικά και αντιστάθηκαν στην πείνα και στην εξαθλίωση που επικρατούσαν, αφού είχαν τελειώσει οι προμήθειες.

Σπουδαίο ρόλο σε όλο τον αγώνα και κυρίως σε αυτή την έξοδο που έγινε την περίοδο του Πάσχα, έπαιξε η εκκλησία η οποί α υποστήριξε πνευματικά και ψυχικά όλο τον Ελληνικό κόσμο. Ένα άλλο γεγονός που συγκλόνισε το Χριστιανικό κόσμο και αποτέλεσε πηγή θάρρους για τους Έλληνες, ήταν ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ στην Κωνσταντινούπολη ανήμερα το Πάσχα.

Τέλος ο συγγραφέας αναφέρεται σε ένα μεταγενέστερο πρόβλημα που ξέσπασε μετά την Επανάσταση και διήρκεσε πολύ καιρό: την διχόνοια και τον αλληλοσπαραγμό με σκοπό τη διεκδίκηση της εξουσίας. Τονίζει με έμφαση και σκληρά λόγια ότι όλοι οι αγώνες και οι θυσίες πάνε χαμένες και η πολυπόθητη Ελευθερία θυσιάζεται στο βωμό της πολιτικής.

Ο Σολωμός είναι συνεπαρμένος από το μεγαλείο της Ελληνικής Επανάστασης. Υμνεί τους αγνούς μαχητές για τους αγώνες και τις θυσίες τους για το υπέρτατο ιδανικό των λαών, την Ελευθερία. Νιώθει υπερήφανος ως Έλλην, αλλά είναι ταυτόχρονα ρεαλιστής, περιγράφοντας με ζωντάνια τις καλές και τις κακές στιγμές της πορείας του Ελληνικού Έθνους. Αγωνιά και φοβάται για το μέλλον της Ελλάδας, γνωρίζοντας τη φύση και τις αδυναμίες του Έλληνα.

korean-flag-tkdTaeGuk-Ki (η κορεατική σημαία)
imageΠολλοί άνθρωποι έχουν την κορεατική σημαία στα κοστούμια τους, χωρίς γνώση ότι έχουν ένα σημαντικότερο υπόβαθρο από τις περισσότερες κοινές σημαίες.

Η σημαία αποτελείται από τρία μέρη:
Το άσπρο υπόβαθρο, κόκκινος και μπλε κύκλος στο κέντρο και τέσσερα trigrams, ένα σε κάθε γωνία της σημαίας. Το άσπρο υπόβαθρο της σημαίας σημαίνει την ειρήνη. Ο κόκκινος και μπλε κύκλος στο κέντρο καλείται “Taeguk”, η προέλευση όλων των πραγμάτων στον κόσμο. Η κεντρική σκέψη είναι το τέλειο, αρμονία και ισορροπία: Μια συνεχείς μετακίνηση μέσα στη σφαίρα του απείρου, με συνέπεια μια μονάδα. Το μπλε μέρος “Taeguk” καλείται “Eum” και αντιπροσωπεύει όλες τις αρνητικές πτυχές της ισορροπίας που είναι χαρακτηριστική για το σύμβολο. Το κόκκινο μέρος καλείται “Yang” και περιγράφει όλα τα θετικά σημεία . Τα τέσσερα trigrams(τρίγραμμα) στις γωνίες (αποκαλούμενες “Kwe” στην Κορεά) επίσης αντιπροσωπεύουν την έννοια των αντιθέτων και της ισορροπίας. Τα trigrams είναι ουρανός (άνω αριστερά) και στην άλλη γη γωνιών, ύδωρ (δεξιά) και στην άλλη γωνία πυρκαγιά . Εξετάζοντας τα σύμβολα των trigrams, μπορείτε να δείτε ότι είναι αντίθετα επίσης. Τρεις συνεχείς φραγμοί (ουρανός) εναντίον τριών σπασμένων φραγμών (γη), κ.λπ. Για τους κορεάτες η σημαία T’aeGuk-Ki τους είναι μια πηγή υπερηφάνειας και έμπνευσης. Κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής αρχής περιόδου διαμονής στην Κορέα το 1910 η κορεατική σημαία κηρύχθηκε εκτός από τις δημόσιες θέσεις (με λίγα λόγια τις απαγορεύθηκε η δημόσια προβολή) για περίπου τριάντα πέντε έτη οι σημαίες T’aeGuk κρατήθηκαν κρυμμένες μέχρι την ημέρα της απελευθέρωσης το1945. Η κορεατική σημαία είναι ένα σύμβολο της προσπάθειας αυτής της χώρας για την ανεξαρτησία και την ελευθερία.